Hi there !

Het kampvuur op de gezellige camping in Bath is gedoofd, er wordt afscheid genomen, iedereen vervolgt zijn weg, kortom : ‘t is tijd voor andere horizonten ! Na Oxford, Stratford-on-Avon en Wells van vorige week is mijn culturele bagage meer dan opgeladen en wordt de natuur opnieuw aangesproken. Het weer valt mee deze dagen. Ik sla leuke weggetjes in en fiets van het ene merkwaardige dorpje naar het andere.Via de 988m. lange, spectaculaire Severn hangbrug in Chepstow maak ik de oversteek van Engeland naar Wales.

Eerste bestemming is het Brecon Beacons National Park : bergachtig met mistige toppen, blatende schapen en hellingen van 16 à 25%, geen haarspeldbochten, dus recht bergaf ! Als je niet uitkijkt kom je als een bol wol beneden !

Toffe dorpjes volgen elkaar op : Llanidloes, midden het groene, vrijwel onbewoonde hart van Wales en tegen de kust aan, Harlech met een fascinerend, boven zee en duinen uittronend kasteel.
Het minuskule bergdorpje Beddgelert in Snowdonia National Park dankt zijn naam aan een legende die ik later nog wel eens aan mijn kapoentjes zal vertellen voor het slapengaan!
« Staylittle » lees ik op een bord : als je ‘t mij vraagt werd hier Kleinduimpje geboren.

Nog even doortrappen want morgen neem ik de boot naar Ierland en daar wacht bezoek ! In Holyhead op het eiland Anglesey – eeuwenlang de voorraadschuur van Wales en daarom soms ook « de Moeder van Wales » genoemd – moet ik inschepen.

De uitsmijter deze week is een uitspraakoefening. Wat denk je van ‘Llanfihangel Crucorney’ of ‘Cwmystwyth’? Maar …. het dorpje met de langste naam in Gaelic is ongetwijfeld – even mijn reisgids raadplegen - het wereldberoemde Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwillanttysiliogogogoch. De redakzie is nie verantwoordelek voor eeventueele tijpvauten !