Hallo allemaal,

Het is vroeg in de ochtend als ik het huis van de familie Jokinen in Helsinki verlaat op weg naar Estland, de eerste van de drie Baltische Staten. Ondanks het vroege uur heerst er al voldoende bedrijvigheid in de haven van Helsinki. Toeristen, zou je denken, maar niets is minder waar. Sinds jaren wordt Estland overspoeld door "dorstige" Finnen. Zelfs ‘s ochtends vroeg hangen ze al aan de fles en waggelen ze over het dek. Met, eens aan wal in Estland, maar één doel voor ogen: diep in het taksvrije glas kijken!
Tachtig kilometer lang is de bootreis over de Finse Golf naar Tallinn, de hoofdstad van Estland. Het was jammerlijk genoeg deze overtocht die enkele jaren geleden noodlottig afliep voor de passagiers van de "Estonia". De overzetboot verdween naar de zeebodem met het merendeel van zijn opvarenden.

Een wirwar van middeleeuwse kasseistraatjes met houten huizen en torenspitsen maken van Tallinn een historische stad. Op de schattige pleinen en overdekte steegjes lijken de Middeleeuwen nog niet voorbij. Na de overdosis Vikingen van de vorige weken zie ik overal mooi uitgedoste ridders en dat maakt het voor mij ook onvergetelijk!
De rode daken, pastelroze en blauwe huizen geven het geheel een zonnig tintje en met al dat oker erbij krijg je een echt Oud-Europa gevoel.

Echt goedkoop is het logies hier niet, maar ik trakteer mezelf op een gezellig pensionnetje waar de sauna natuurlijk niet ontbreekt.
Ik deel mijn kamer met mijn fiets en met een kamergenoot. Dat heeft zo zijn voordelen (veilig voor de fiets) en zijn nadelen (stomdronken, babbelzieke en slaapwandelende Fin). Een goede nachtrust, forget it! ‘s Anderendaags heb ik gelukkig een nieuwe roommate, een Amerikaanse deze keer, die ook al heel Europa rond gefietst heeft. Stof genoeg dus om over te praten, met als resultaat, opnieuw een té korte nacht.

De volgende stop na 149 km is het badkuuroord Pärnu, een mondain badplaatsje, bekend om zijn modderbaden. Het is er aangenaam vertoeven in de schaduwrijke brede lanen en op de witte zandstranden. Eenzaam kan je mijn nacht hier opnieuw niet noemen. Ik deel het trekkershutje op de camping met ……… minstens 100 muggen. Spijtig voor hen kunnen zij dit niet meer na vertellen!

Het vaderland van wielrenner Kirsipuu is voornamelijk vlak, dicht bebost en uitgebreide veenmoerassen. Met een tegenwind uit het zuiden en een schroeiende zon aan de hemel wordt de 196 km lange tocht naar Riga, de hoofdstad van buurland Letland dan ook lang en lastig! Mercedes, BMW’s en Audis: er rijden er hier meer rond dan elders en zebrapaden hebben ze hier ook al niet. Het wordt uitkijken dus als zwakke weggebruiker.

Aan de grens met Letland is het al meteen opletten geblazen. Niet voor criminelen maar gewoon voor het feit dat een muntstukje van 2 let zomaar eventjes 160 oude Belgische frank waard is.

In Riga vind ik een onderkomen voor de nacht in een studentenhuis en maak er kennis met twee toffe Letlandse kamergenoten. Laurus, de reus van 2 meter en een beetje is mijn gids in het centrum van oud-Riga. Dank zij zijn meer dan 600 fantastische "art-nouveau" gebouwen, uniek in Noord-Europa maakt Riga deel uit van het Werelderfgoed beschermd door UNESCO. Jammerlijk genoeg zijn deze gebouwen niet allemaal in goede staat, zodat het hier toch niet zo betoverend is als in Tallinn. Riga, ook wel "het Parijs van het oosten" genoemd, groeide bij het begin van de vorige eeuw uit tot een bloeiende ontmoetingsplaats voor diplomaten en handelaars maar ook voor meer duistere individuen. Naar verluidt waren intriges hier schering en inslag!

Ik spring de Russische ambassade binnen voor een transvisum door Kaliningrad, het afgesneden stukje Rusland, strategisch gelegen tussen Litouwen, Polen en de Baltische Zee. Bij gebrek aan een invitatie en onvoldoende baar geld om te imponeren vang ik bot, wat betekent dat ik dus een ommetje moet maken.

In Litouwen, de grootste van de Baltische Staten, is het uitkijken voor de vele bulten en putten in de weg. Paard en kar lijken hier nog vaak gebruikte vervoermiddelen en ook de winkeltjes ogen vuil en armoedig. Het positieve is dan wel dat je voor 5 euro een bedje voor de nacht vindt.
In het lichtgolvend landschap duikt plots een eigenaardig beeld op: dit moet Kryziy kalnas zijn "de heuvel met de kruizen" in de buurt van Siauliai. Twee heuvels werden volgeplant met duizenden kruizen, uit devotie of als aandenken aan dorpsbewoners destijds weggevoerd naar Siberië. Sommige zijn pure meesterwerkjes in houtsnijwerk. Vanaf de 14de eeuw al worden ze hier opgericht. Ook al werden ze destijds met de regelmaat van de klok platgewalst door de Sovjet bulldozers, de kruizen herrezen en bleven een bedevaartsoord.

Maximum 10 km/u haal ik nog nu er een hitteonweer opsteekt even voor ik het Litouwse Kaunas, een universiteitstad, bereik. Vandaag heb ik de zwaarste 154 km die ik me kan inbeelden gefietst, bij 31 graden in de schaduw, felle zon en wind tegen: puur afzien! En zeggen dat ik nog niet thuis ben!
Oh ja, nog voor de geïnteresseerden ………
In de Baltische Staten lopen de meest sexy vrouwen van Europa rond. En ik …… ik kan het weten!